Ik vind het zo byzonder om via het blog zoveel aardige, belangstellende, lieve mede blogsters te hebben mogen...leren kennen!
En ook hoe we een beetje deelgenoot mogen zijn...van elkaars leuke, mooie...ook soms minder mooie, en helaas zelfs ook soms...verdrietige momenten...
Ik wil jullie dan ook allemaal heel hartelijk bedanken voor alle lieve, en opbeurende reacties...over m'n voet, zo fijn om te lezen!
Behalve dan die ene van iemand die mij echt 'heel eigenwijs', een domme doos, en ook nog eens een Gans(je) vond...ha,ha!...maar ja ook 'die' kon ik wel hebben hoor...want echte vriendinnen kunnen/mogen immers alles tegen elkaar zeggen...ja toch Anita!...maar je weet...deze is je wel maar geleend hé...ha,ha!
In mijn open verzamel kast, in de kamer, staat deze foto van mijn ouders en mij...toen ik ongeveer 3 jaar was...en mijn ouders er toen al achter waren...dat ik een beetje ongeduldig, en eigenwijs was...ha,ha! mijn moeder zei soms...ja wat ze (ik) niet in d'r kop heeft, heeft ze wel in d'r kont!
Een beetje vreemde uitdrukking?...maar de (iets) ouderen onder jullie...kennen hem misschien nog wel...ha,ha!
Op het kleine foto'tje is mijn moeder net zo oud als ik nu ben...in het wijnglas zit het oude pochet, wat mijn vader altijd, uit het borstzakje van het jasje, van z'n pak had hangen...het kleine glaasje met een old's mobile, was z'n favoriete borrelglaasje...elke dag als hij van het werk thuis kwam, ging hij met de krant in 'zijn' stoel zitten, en dronk er 2 jonge borreltjes uit...voor het eten!
Voor het foto'tje ligt het oude toneelbrilletje van mijn vader, mijn ouders speelden bij een toneel vereniging, en hadden beide dan altijd een hoofdrol, mijn vader speelde altijd een komische rol, en ik weet nog toen ik een jaar of tien was, dat ik in een mooie jurk, bij de premiére...van het stuk "Drie is teveel" mocht zijn...op de éérste rij zat,...en de hele zaal al begon te lachen toen mijn vader alleen maar 'op' kwam...ik was zo ongelofelijk trots...toen hij aan het einde, een staande ovatie kreeg...was wel mijn vader!
Datzelfde stuk is later ook op TV geweest als een hilarische klucht...met Jan Blaaser in de hoofdrol.
Van mijn moeder ook later begrepen, dat tijdens die bewuste premiére, de vader van Jan Blaaser ook op de éérste rij zat, hij had dat toneelstuk geschreven of vertaald? en vond de hoofdrol speciaal, perfekt voor mijn vader.
Er moet ergens tussen de toneel tekstboeken etc, die in een doos bij onze oudste Daniéla op zolder staat (zouden we ooit nog eens samen gaan uitzoeken) nog een brief liggen, die hij daarover toendertijd aan m'n vader heeft gestuurd...zal die toch eens gaan opzoeken, om dan ook, in de foto albums van de toneelstukken te kunnen doen!
En misschien dat ik dan ook nog wel eens een foto van mijn vader tijdens dat stuk, en die brief...aan jullie kan laten zien.
Mijn vader is slechts 49 jaar mogen worden, en overleed toen ik 15 jaar was...hij noemde mij altijd zijn..."Tulp"
Op momenten als deze, kan ik hem nog steeds...zo missen!!
Was vast weer een (te) lang verhaal...sorry...gewoon maar tegen me zeggen...of 'niet' meer lezen, als jullie er geen zin meer in hebben hoor!!!
♥Een gezellige avond...iedereen♥
♥♥Groetjes Marianne♥♥
♥♥♥
In mijn open verzamel kast, in de kamer, staat deze foto van mijn ouders en mij...toen ik ongeveer 3 jaar was...en mijn ouders er toen al achter waren...dat ik een beetje ongeduldig, en eigenwijs was...ha,ha! mijn moeder zei soms...ja wat ze (ik) niet in d'r kop heeft, heeft ze wel in d'r kont!
Een beetje vreemde uitdrukking?...maar de (iets) ouderen onder jullie...kennen hem misschien nog wel...ha,ha!
Op het kleine foto'tje is mijn moeder net zo oud als ik nu ben...in het wijnglas zit het oude pochet, wat mijn vader altijd, uit het borstzakje van het jasje, van z'n pak had hangen...het kleine glaasje met een old's mobile, was z'n favoriete borrelglaasje...elke dag als hij van het werk thuis kwam, ging hij met de krant in 'zijn' stoel zitten, en dronk er 2 jonge borreltjes uit...voor het eten!
Voor het foto'tje ligt het oude toneelbrilletje van mijn vader, mijn ouders speelden bij een toneel vereniging, en hadden beide dan altijd een hoofdrol, mijn vader speelde altijd een komische rol, en ik weet nog toen ik een jaar of tien was, dat ik in een mooie jurk, bij de premiére...van het stuk "Drie is teveel" mocht zijn...op de éérste rij zat,...en de hele zaal al begon te lachen toen mijn vader alleen maar 'op' kwam...ik was zo ongelofelijk trots...toen hij aan het einde, een staande ovatie kreeg...was wel mijn vader!
Datzelfde stuk is later ook op TV geweest als een hilarische klucht...met Jan Blaaser in de hoofdrol.
Van mijn moeder ook later begrepen, dat tijdens die bewuste premiére, de vader van Jan Blaaser ook op de éérste rij zat, hij had dat toneelstuk geschreven of vertaald? en vond de hoofdrol speciaal, perfekt voor mijn vader.
Er moet ergens tussen de toneel tekstboeken etc, die in een doos bij onze oudste Daniéla op zolder staat (zouden we ooit nog eens samen gaan uitzoeken) nog een brief liggen, die hij daarover toendertijd aan m'n vader heeft gestuurd...zal die toch eens gaan opzoeken, om dan ook, in de foto albums van de toneelstukken te kunnen doen!
En misschien dat ik dan ook nog wel eens een foto van mijn vader tijdens dat stuk, en die brief...aan jullie kan laten zien.
Mijn vader is slechts 49 jaar mogen worden, en overleed toen ik 15 jaar was...hij noemde mij altijd zijn..."Tulp"
Op momenten als deze, kan ik hem nog steeds...zo missen!!
Was vast weer een (te) lang verhaal...sorry...gewoon maar tegen me zeggen...of 'niet' meer lezen, als jullie er geen zin meer in hebben hoor!!!
♥Een gezellige avond...iedereen♥
♥♥Groetjes Marianne♥♥
♥♥♥
10 opmerkingen:
Wat een leuk verhaal over je vader.
Mag je best trots opzijn.
gr. Anita
Wat leuk de foto's en herinneringen aan je ouders. En er zo met liefde aan terugdenken!
Sterkte morgen. Marianne!
Lieve groet,
Gerry
Fijn dat onze reacties je zo goed doen. Ik kan er ook enorm van genieten. Doe rustig aan en geniet van alle mooie herinneringen die je hebt. Liefs Sabine
Joh, je schrijft hartstikke leuk, ga er maar gewoon mee door hoor. Wie het niet lezen wilt, doet dat toch gewoon niet. Mooi verhaal over je ouders!
Liefs Linda
Prachtige foto!
Herinneringen kunnen soms veel bij je los maken, maar het zijn heel mooie herinneringen.
Lang verhaal, ik lees graag en zeker zo'n een mooi verhaal.
Hele fijne week!
Lieve groet, Loes
Nee hoor,je verhaal is echt niet te lang Marianne.
Je hebt heel liefdevol over je ouders geschreven.
En ik vind de foto erg lief,jij met je ouders.
Groetjes Ans
Helemaal niet te lang hoor! Ik heb genoten van je verhaal en ik had je vorige post ook nog niet gelezen dus ik had extra lang lees plezier. Zal maar geen commentaar leveren op je vorige post haha dat hebben andere al uitvoerig voor mij gedaan. Hoop dat je voet weer wat geslonken is en dat je het weer zonder pijn stillers uit kan houden.
Lieve groetjes, Sas
Hay Marianne,wip ff bij je binnen (want heb of liever gezegd neem ff een dagje voor mezelf ) :-)
Jeetje wat een toestand met je voet,maar snap het wel,op een geven moment ben je klaar met thuis zitten en tja dan wordt je soms wat over moedig :-)kan gebeuren haha.
Dus ik zeg niets,weet hoe ik zelf ben hihi.
Mooie herinneringen zijn altijd fijn,ook al was je vader net als kars zijn vader veel te jong...
Geniet van deze mooie momenten!
fijne dag hoor groetjes karin
Een mooie herinnering aan je vader, Marianne! Ik lees het graag hoor!
Fijne avond verder en liefs van Nicole
ik heb dit toneelstuk op tv gezien, wat ontzettend leuk! en wat een bijzonder verhaal en wat een prachtige foto!
doe jij wel voorzichtig met je voetje? heel begrijpelijk hoor dat je het binnenzitten zat bent, maar niets forceren, dan duurt het nog langer!
lieve groet, Tjits
Een reactie posten